Uprawiana już niemal 2000 lat p.n.e w górskich rejonach Indii, rozpowszechniła się w chinach, Korei oraz na wyspach Japońskich, by w końcu na przełomie XII i XIII wieku za sprawą najazdu Tatarów trafić również do Europy. Mowa o gryce - przez pewien czas nieco zapomniana, ostatnimi czasy coraz częściej pojawiająca się na Polskich stołach.

Dlaczego warto ją umieścić w swoim jadłospisie? Gryka jest rośliną bogatą w białko, którego zawartość w ziarniakach wynosi od 11 do nawet 15%. Zawiera od 55-70% skrobi z czego większość (33-38%) stanowi frakcja oporna na amylolizę (czyli na rozkład do cukrów prostych), nie jest ona wchłaniana w jelicie cienkim, natomiast ulega fermentacji w jelicie grubym. Zawiera od 5-8% błonnika - zarówno frakcji rozpuszczalnej, korzystnie wpływającej na poziom cholesterolu oraz poposiłkowe skoki poziomu glukozy we krwi - jak i nierozpuszczalnej, wpływającej korzystnie na perystaltykę jelit.

W ziarniakach znajdziemy szereg witamin z grupy B, odpowiadających przede wszystkim za prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego oraz polifenole, które wykazują działanie antyoksydacyjne. I co ważne: gryka jest zbożem bezglutenowym, bezpieczeństwo dla osób cierpiących na celiakię dodatkowo zapewnia licencja przekreślonego kłosa, którą uzyskała mąka gryczana biała dostępna w ofercie firmy Grano. Pamiętajmy, że tylko wybierając licencjonowane produkty możemy mieć pewność, że nie zostały one zanieczyszczone białkami glutenowymi na etapie produkcji.

Jej niebywałą zaletą jest fakt, że powstała w skutek zmielenia ziaren gryki niepalonej dzięki czemu jest bogactwem zarówno makro jak i mikroelementów. Świetnie sprawdzi się przy wypieku chleba oraz jako dodatek do pierogów i naleśników, ponieważ oprócz walorów smakowych podnosi również wartość odżywczą posiłków.

Piśmiennictwo:

  1. Zarzecka K., Gugała M., Mystkowska I., “Wartośc odżywcza i prozdrowotna gryki siewnej”, Probl Hig Epidemiol 2015, 96(2): 410-413;
  2. Harasym J., “Gryka jako źródło substancji organicznych i związków mineralnych”, Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu nr 57, str. 159-169,2009