Choroba Duhringa (DH) – opryszczkowate zapalenie skóry; jest przewlekłą chorobą pęcherzykową przebiegającą z silnym świądem. Oprócz zmian o charakterze pęcherzowym występuje również glutenozależna enteropatia (patologiczny stan w obrębie jelit).

O DH często mówi się, że jest skórną manifestacją nietolerancji glutenu. Jest to choroba przewlekła, nawrotowa (z okresami remisji i zaostrzeń) i zwykle wymaga leczenia przez całe życia. Podczas jej przebiegu obserwuje się te same markery serologiczne, które występują w przypadku celiakii - przeciwciała IgAEmA.

Manifestuje się zazwyczaj pomiędzy 14, a 40 rokiem życia. Zmiany skórne są zwykle wielopostaciowe i występują symetrycznie. Pojawiają się najczęściej na przedramionach, łokciach i kolanach (90% chorych), obserwuje się również zajęte powierzchnie pośladków, okolicy lędźwiowo- krzyżowej, łopatek, obręczy barkowej, a także skóry głowy i karku. Pojawiające się zmiany skórne to m.in. pokrzywka, plamy, grudki oraz pęcherzyki powodujące swędzenie.

U chorych na DD obserwuje się enteropatię glutenozależną, która zwykle ma charakter utajony. U części chorych (poniżej 10%) obserwuje się wzdęcia oraz biegunkę, które występują zwykle u dzieci.
Do rozpoznania stosuje się bezpośrednie badanie immunofluorecsencyjne, które wymaga pobrania wycinka zdrowej skóry, znajdującej się w odległości nie większej niż 1cm od zmian skórnych. Można wykonać również badanie surowicy w kierunku przeciwciał, jednak tylko na tej podstawie nie można rozpoznać choroby.

Podstawą leczenia choroby Duhringa jest stosowanie diety bezglutenowej o obniżonej zawartości jodu oraz terapia dapsonem. W każdym przypadku postępowanie powinno być zindywidualizowane i dostosowane do pacjenta. Po kilku miesiącach lub latach ścisłej diety bezglutenowej około 80% pacjentów może znacznie zmniejszyć dawkę lub całkowicie przestać stosować dapson. Wg jednego z badań średni czas terapii dapsonem wynosi ok. 25 miesięcy, jednak pierwsze efekty mogą być zauważalne już po 3 miesiącach.

Literatura:

Mariola Pawlaczyk, Sonia Milewska, Anita Rokowska-Waluch, Katarzyna Korzeniowska; Leczenie dietetyczne w celiakii i opryszczkowatym zapaleniu skóry, FARMACJA WSPÓŁCZESNA 2012; 5: 9-20

Agnieszka Żebrowska , Elżbieta Waszczykowska, Cezary Kowalewski, Katarzyna Woźniak, Małgorzata Olszewska , Waldemar Placek , Rafał Czajkowski , Jacek Szepietowski, Rafał Białynicki-Birula, Marian Dmochowski, Diagnostyka i postępowanie terapeutyczne w opryszczkowatym zapaleniu skóry (chorobie Duhringa) – konsensus Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego, Przegląd Dermatologiczny 2016, 103, 95-101

Reunala, T. L. (2001). Dermatitis herpetiformis. Clinics in Dermatology, 19(6), 728–736. doi:10.1016/s0738-081x(00)00184-x